Kahapon lang, after ng Econ 141 class ko, nag-fill-up ako ng form and nagpacheck-up sa clinic. Good thing, approved naman ang health ko. Why? I want to donate some blood.
Kaya di na ako nagduty ng hapon.
This bloodletting is an annual project of Alpha Phi Omega (APO) in cooperation with the Philippine National Red Cross. At first, ayaw sana ng university doctor kasi slightly kulang yung weight ko required weight. Dapat at least 110 lbs., eh 103 lbs. lang daw ako. Poor me. Pero sinabi ko naman na kaya ko (I suppose..) and given na almost 5'2" naman yung height ko, pinayagan na rin ako.
So i proceed sa location and pinilit pa rin magrelax para sa bloodtyping ko. First time eh. Sabi nila nasakit yun. Buti na lang mabilis lang. Di ko talaga tinignan yung daliri ko na tinusok ng mabilis para natest yung dugo. At eto pa, Type B pala ako. All these time, akala ko Type O, yun din kasi yata nakasulat sa birth certificate ko. Yun din nakasulat sa lahat ng IDs and documents ko. Oh my!
Before 4pm, nirerelax ko na yung sarili ko. We were almost the last batch yesterday. Nakakaloka pa kasi ang dami nilang naghanap ng vein ko na pwedeng kunan ng dugo. Manipis daw kasi veins ko. Then, tinanong ko naman kung pano na kung ganun, aty sabi, "Mas malaki yung needle sa vein." O-M-G! Pero ok lang. Go pa rin!
So basta pinasikipan ko yung tali sa right arm ko at nagrequest ako sa isa pang volunteer dun na hawwakan ako ng mahigpit sa left hand para di ko masyadong maramdaman yung pagtusok ng karayom. Ilang seconds lang, ayun...relax na uli.
Ang bilis daw ng blood flow. Good. Di naman pala ganun kasakit unlike what i've expected.
After mapuno yung blood bag ng 450ml, rest na konti and umuwi na pagkatapos. It's a nice feeling. Try nyo rin.
Donate blood.
Save lives.
Save lives.
